• ółążść‡

Święta

Wtorek, V Tydzień Wielkiego Postu
Rok B, II
Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najśw. Maryi Panny

Wyszukiwanie

Sonda

Czy podczas wakacyjnych wyjazdów odwiedzasz sanktuaria i znane miejsca pielgrzymkowe?

Tak, staram się odwiedzić takie miejsce w każde wakacje.

Tak, zawsze szukam sanktuarium w pobliżu miejsca wypoczynku.

Nie, nawet nie pomyślałem/am, o takiej możliwości.

Spróbuję to zrobić w tym roku.


Dekret wprowadzający posługę diakonatu stałego w diecezji legnickiej

Diakoni uczestniczą w specjalny sposób w posłaniu i łasce Chrystusa. Sakrament święceń naznacza ich pieczęcią (charakterem), której nikt nie może usunąć. Upodabnia ich do Chrystusa, który stał się diakonem, to znaczy sługą wszystkich (KKK 1570).

W ślad za ustawodawstwem Kościoła powszechnego i zgodnie z sugestią II Polskiego Synodu Plenarnego oraz z decyzją Zebrania Plenarnego Konferencji Episkopatu Polski o wprowadzenia w Polsce diakonatu stałego, podjętą 20 czerwca 2001 r., na mocy przysługujących mi uprawnień (zob. Wytyczne KEP, nr 33), po zasięgnięciu opinii Rady Kapłańskiej, z dniem 29 czerwca 2020 r. wprowadzam w Diecezji Legnickiej posługę diakonatu stałego.

Sprawami naboru i formacji kandydatów do tej posługi zajmuje się powołany przeze mnie Zespół ds. wdrożenia diakonatu stałego w Diecezji Legnickiej, któremu przewodniczy ks. dr Tomasz Czernik. W swoich działaniach Zespół kieruje się przepisami zawartymi w dokumencie: „Wytyczne dotyczące formacji, życia i posługi diakonów stałych w Polsce”, przyjętym na 324. sesji plenarnej Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie w dniach 21-22 października 2003 r. i zatwierdzonym przez Kongregację Wychowania Katolickiego dekretem z dnia 22 stycznia 2004 r. (Prot. N. 125/2004/4).

Biskup Legnicki Zbigniew Kiernikowski

BŁOGOSŁAWIEŃSTWO STOŁU PRZED UROCZYSTYM POSIŁKIEM W NIEDZIELĘ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

 

Na środku stołu, przy którym rodzina spotyka się na uroczystym wielkanocnym śniadaniu, umieszcza się przyozdobioną świecę, może to być paschalik – świeca Caritasu. Głowa rodziny lub inny dorosły (przewodniczący) zapala świecę i mówi:

Chrystus zmartwychwstał. Alleluja.

Wszyscy: Prawdziwie zmartwychwstał. Alleluja.

W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W. Amen.


Następnie ktoś z członków rodziny odczytuje fragment Pisma Świętego: 1 Tes 5, 16-18.

Bracia i siostry, posłuchajcie słów świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan.

Zawsze się radujcie, nieustannie się módlcie. W Każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was.

 

Po odczytaniu tekstu Głowa rodziny mówi:

Jezus Chrystus dał nam moc, abyśmy się stali dziećmi Bożymi, dlatego ośmielamy się mówić

Wszyscy: Ojcze nasz.

Wspomnijmy naszych bliskich zmarłych i prośmy o radość nieba dla nich.

Wszyscy: Wieczny odpoczynek.

Głowa rodziny: Odmówmy jeszcze modlitwę za wszystkich, którzy cierpią z powodu pandemii.

Boże Ojcze, Stwórco świata, wszechmogący i miłosierny, który z miłości do nas posłałeś na

świat swojego Syna jako lekarza dusz i ciał, spójrz na swoje dzieci, które w tym trudnym

momencie niepewności i lęku w wielu regionach Europy i świata zwracają się do Ciebie,

szukając siły, zbawienia i pocieszenia. Uwolnij nas od chorób i strachu, ulecz naszych chorych,

pociesz ich rodziny, daj mądrość rządzącym, energię i siłę lekarzom, pielęgniarkom

i wolontariuszom, życie wieczne zmarłym. Nie opuszczaj nas w chwili próby, ale uwolnij nas

od wszelkiego zła. O to Cię prosimy, który z Synem i Duchem Świętym żyjesz i królujesz na

wieki.

Wszyscy: Amen.

Maryjo, Uzdrowicielko chorych i Matko nadziei.

Wszyscy: Módl się za nami!

MODLITWA BŁOGOSŁAWIEŃSTWA

Głowa rodziny : Módlmy się.

Z radością wysławiamy Ciebie, Panie Jezu Chryste, który po swoim zmartwychwstaniu

ukazałeś się uczniom przy łamaniu chleba. Bądź z nami, kiedy z wdzięcznością spożywać

będziemy te dary, i jak dzisiaj w braciach przyjmujemy Ciebie w gościnę, przyjmij nas jako

biesiadników w Twoim królestwie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

W. Amen.

PO POSIŁKU

Głowa rodziny: Uczniowie poznali Pana. Alleluja

Wszyscy:  Przy łamaniu chleba. Alleluja.

Głowa rodziny: Módlmy się.

Boże, źródło życia, napełnij nasze serca paschalną radością i podobnie jak dałeś nam pokarm

pochodzący z ziemi, spraw, aby zawsze trwało w nas nowe życie, które wysłużył nam Chrystus

przez swoją śmierć i zmartwychwstanie i w swoim miłosierdziu nam go udzielił. Który żyje

i króluje na wieki wieków.

Wszyscy:  Amen.

DEKRET BISKUPA LEGNICKIEGO NA CZAS WIELKANOCNY

Podczas epidemii nasz Biskup Legnicki ogłasza ważne zarządzenia i komunikaty, które dotyczą wszystkich wiernych. Dlatego warto zaglądać na naszą diecezjalną stronę internetową. Najnowsze zalecenia naszego Biskupa możemy znaleźć wchodząc na stronę diecezjalną pod adresem: tutaj 

ZARZĄDZENIE BISKUPA LEGNICKIEGO z 17 III 2020

Zarządzenie Biskupa Legnickiego z dnia 17 marca 2020

Na czas trwania walki z pandemią koronawirusa oraz wprowadzonego na terenie całego kraju stanu zagrożenia epidemiologicznego zarządzam, co następuje:

1.    Sprawowanie pogrzebów ma odbywać się w następujący sposób, w zależności od ustaleń z rodziną:

a.    Msza pogrzebowa jest celebrowana rano w kościele parafialnym, jedynie w obecności najbliższej rodziny, bez ciała zmarłego,

b.    Msza św. jest sprawowana w dniu pogrzebu bez udziału wiernych,

c.    Msza św. za zmarłego jest celebrowana w późniejszym terminie.

W dalszej części obrzędów należy używać wyłącznie trzeciej formy pogrzebu (stacja tylko na cmentarzu, bez wchodzenia do cmentarnej kaplicy). W obrzędach ostatniego pożegnania powinna uczestniczyć jedynie najbliższa rodzina zmarłego, wciąż z zachowaniem liczebności zgromadzania nieprzekraczającej pięćdziesięciu osób (łącznie z podejmującymi posługę liturgiczną i cmentarną).

2.    W najbliższym czasie posługa sakramentalna ma ograniczyć się do niezbędnego minimum (Msze święte z zachowaniem ograniczenia liczby uczestników oraz stała zachęta do uczestnictwa duchowego za pośrednictwem społecznych środków komunikacji, indywidualna spowiedź w nagłych potrzebach, sakrament chorych w sytuacji zagrożenia życia). Udzielanie sakramentu chrztu i błogosławienie małżeństw pozostawiam roztropnej ocenie duszpasterzy z zachowaniem wszelkich aktualnych norm wprowadzonych przez władze świeckie i kościelne.

3.    Należy odwołać wszystkie rekolekcje parafialne i inne planowane wspólnotowe inicjatywy wielkopostne.

4.    Należy zawiesić całkowicie wspólne sprawowanie nabożeństw: Gorzkich Żali, Drogi Krzyżowej, Godzinek, Różańca, Koronki do Miłosierdzia Bożego i innych. Zachęcam do indywidualnego i rodzinnego ich odprawiania, a tam gdzie istnieje taka możliwość, do transmitowania on-line tych nabożeństw, jednakże sprawowanych również bez fizycznego udziału wiernych.

5.    Wszyscy mieszkańcy Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Legnickiej są zobowiązani do stałego przebywania na terenie zamieszkania i do nieprzyjmowania gości z zewnątrz. Odwołane są wszystkie parafialne praktyki duszpasterskie alumnów.

6.    Podobnym zasadom podlega Dom Księży Emerytów. Jego mieszkańcy są zobowiązani do pozostania w miejscu zamieszkania. Zostaje zawieszona do odwołania jakakolwiek posługa duszpasterska Księży emerytów w parafiach.

7.    Do kościołów w diecezji legnickiej nie należy w tym czasie zapraszać księży spoza parafii ani zezwalać na posługę duszpasterską nikomu, kto nie został do niej skierowany dekretem biskupa ordynariusza.

8.    Wszelkiego rodzaju kaplice prywatne (zakonne, szpitalne itp.) mają pozostawać zamknięte dla osób z zewnątrz.

9.    Zalecam w tym czasie większe staranie o utrzymanie czystości w kościołach i kaplicach przez częstszą dezynfekcję, zwłaszcza gdy chodzi o przedmioty i miejsca często dotykane: kratki konfesjonału, ławki, klęczniki, klamki, włączniki światła itp.

Wszystkie informacje zawarte w Zarządzeniu Biskupa Legnickiego z 13 marca br. oraz w Komunikacie Legnickiej Kurii Biskupiej z 14 marca br., a także zawarte w niniejszym Zarządzeniu obowiązują od chwili ogłoszenia do odwołania.

Z naciskiem przypominam, że zgodnie z kan. 273 i kan. 274 § 2 Kodeksu Prawa Kanonicznego wszyscy, których wspomniane zarządzenia dotyczą, powinni je zrealizować bezwarunkowo, z pełną świadomością konsekwencji wynikających z prawa kościelnego jak również świeckiego.

Ogarniam wszystkich, w tym trudnym czasie, szczególną modlitwą
i z serca błogosławię.

† Zbigniew Kiernikowski

Przekazuję informację, że decyzją Rady Stałej Konferencji Episkopatu Polski zostają przełożone na późniejszy czas pielgrzymka do Rymu z okazji 100-lecia urodzin św. Jana Pawła II (planowana na 17 maja) oraz II Narodowa Pielgrzymka Duchowieństwa do Dachau (planowana 29 kwietnia).

Ks. Łukasz Misiak

 

Sekretarz Biskupa Legnickiego

Nowe życie w Chrystusie - List Pasterski Episkopatu Polski na Jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski

 

Drodzy Siostry i Bracia!

W dzisiejszą uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata docierają do nas słowa proroka Daniela o Synu Człowieczym, któremu „powierzono […] panowanie, chwałę i władzę królewską, a [któremu] służyły […] wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie”. (Dn 7,14) Proroctwo to spełniło się w odniesieniu do osoby Chrystusa, który jest „Świadkiem Wiernym, Pierworodnym umarłych i Władcą królów ziemi” (Ap 1,5).

1. Chrzest Polski

Chrystus – jako Początek i Koniec całych ludzkich dziejów – sprawił, że 1050 lat temu na polskiej ziemi został postawiony krzyż, przejmujący znak jego zwycięstwa nad grzechem i śmiercią.

W 966 roku Mieszko I przyjął chrzest jako człowiek wolny. Chociaż został on udzielony pojedynczej osobie, to przecież dał początek wspólnocie z innymi osobami ochrzczonymi. Myśląc o konsekwencjach chrztu Mieszka, możemy mówić o „narodzie ochrzczonych”, o „chrzcie narodu”, a więc również o Chrzcie Polski (por. Prymas Stefan Wyszyński, „Na Wielkanoc Roku Tysiąclecia Chrztu Polski”, Gniezno 1966).

Książę Mieszko tym samym wprowadził swoich pobratymców w świat kultury łacińskiej i uczynił ich obywatelami wspólnoty ludów chrześcijańskich. Jego chrzcielnica stała się kolebką rodzącego się narodu, pozostając znakiem budującym jego tożsamość. Chrzest wprowadził nasz naród w nowy świat, który wyraża się przez nową kulturę, nowe instytucje, struktury i zapisy prawne. Doświadczenie wiary przełożyło się z mocą na postawy moralne, widoczne także w życiu gospodarczym, politycznym i kulturalnym. Społeczne konsekwencje Chrztu Polski pojawiły się później, poczynając od rodziny po naród, a nawet po wspólnotę narodów, jaką dzisiaj stanowi dla nas Europa.

2. Jubileusz 1050-lecia Chrztu Polski

W Wigilię Paschalną 966 roku, kiedy władca Polan stanął przed chrzcielnicą, zaśpiewano ten wyjątkowy, starożytny hymn: „Weselcie się już, zastępy aniołów w niebie, weselcie się, słudzy Boga. Niechaj zabrzmią dzwony głoszące zbawienie, gdy Król tak wielki odnosi zwycięstwo. Raduj się ziemio, opromieniona tak niezmiernym blaskiem […], poczuj, że wolna jesteś od mroku, co świat okrywa!” („Exultet”).

I odtąd – każdego roku w Wigilię Paschalną – Kościół w Polsce śpiewa ten hymn tuż przed odnowieniem przyrzeczeń chrzcielnych; przepiękny hymn, przepełniony radością z dzieła zbawienia, skupiony na Chrystusie, który wyzwala nas ku miłości do Boga i ludzi.

W chwili chrztu świętego każdej i każdego z nas to zbawcze wydarzenie staje się przełomowym momentem naszej osobistej duchowej biografii. Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego i bramą do życia w Trójcy Świętej. Jest to nie tylko zanurzenie w poświęconej wodzie, ale prawdziwe zanurzenie w śmierci i zmartwychwstaniu Pana, w Jego zwycięstwie nad złem. To prawdziwe źródło życia wiecznego dla nas.

Pełne wiary spojrzenie na to przełomowe w dziejach naszego narodu wydarzenie sprawia, że przeżycie Jubileuszu 1050-lecia Chrztu Polski nie ogranicza się do rozważania zagadnieńo charakterze społecznym, kulturowym czy narodowym. Są to z pewnością kwestie ważne, ale to przecież nie te pytania usłyszał Mieszko I, gdy stanął przy chrzcielnicy. Najpierw zapytano go o to, czy wyrzeka się szatana i jego próżnej chwały. Następnie, czy wierzy w Boga Ojca Wszechmogącego, w Jego Jedynego Syna – Jezusa Chrystusa, wcielonego, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego, w Ducha Świętego, w święty, katolicki i apostolski Kościół, w społeczność świętych i w zmartwychwstanie ciała. Na wszystkie te pytania Mieszko odpowiedział: „Wierzę!”. To samo wyznanie wiary powtarzamy i my 1050 lat później.

3. Millennium Chrztu Polski

Obchodzić Jubileusz Chrztu Polski to świadczyć własnym życiem o Chrystusie. Takie odważne świadectwo w niełatwych czasach PRL-u złożyli katolicy w 1966 roku, w czasie obchodów milenijnych. Pomogła w tym dziewięcioletnia Wielka Nowenna, czyli program duszpasterski opracowany przez Sługę Bożego Księdza Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Jej główne hasło rozbrzmiewa po dziś dzień w naszych uszach: „Wierność Bogu, Krzyżowi, Ewangelii, Kościołowi i jego Pasterzom”.Ogromna praca duchowa, towarzysząca Millennium Chrztu, zakończyła się uroczystościami na Jasnej Górze 3 maja 1966 roku. W tym dniu zawierzono Matce Bożej nasz naród na kolejne 1000 lat. Bez tamtego Millennium trudno sobie wyobrazić następne ćwierć wieku polskiej historii: pontyfikat św. Jana Pawła II, wielki ruch „Solidarność” oraz odzyskaną w 1989 roku wolność.Po pięćdziesięciu latach pasterze Kościoła wraz ze zgromadzonymi wiernymi ponowią ten akt na Jasnej Górze 3 maja 2016 roku, zawierzając Polaków w Ojczyźnie i poza jej granicami naszej duchowej Matce i Królowej.

4. Wyzwanie ekumeniczne

Chrzest jest wydarzeniem, którego nie da się zamknąć tylko w kontekście Kocioła katolickiego. Św. Paweł pisze, że „[…] w jednym Duchu wszyscy zostaliśmy ochrzczeni w jedno Ciało” (por. 1Kor 12,13), tworząc jeden, święty, powszechny i apostolski Kościół.

Dlatego chrzest czyni chrześcijan, niezależnie od istniejących między nimi podziałów, członkami jednego Ciała Chrystusowego. Tworzy jedność, która nie sprowadza się wyłącznie do obojętnej tolerancji i wzajemnej wiedzy o sobie, lecz spełnia się w wymianie duchowych darów.

Dziękujemy Bogu za przyjętą na początku 2000 r. przez Kościół Katolicki i Kościoły zrzeszone w Polskiej Radzie Ekumenicznej „Deklarację o wzajemnym uznaniu chrztu jako sakramentu jedności”. Jest ona bezprecedensowa w wymiarze Europy i świata, inspiruje do podejmowania następnych kroków zmierzających do zjednoczenia chrześcijan. Jedność Kościoła jest wolą Chrystusa. Mnożenie podziałów czy choćby obojętność wobec nich, jest ciężkim grzechem i antyświadectwem, które pomnaża zgorszenie. Polska przyjęła chrzest w czasie, gdy Kościół w dużej mierze był jeszcze niepodzielony na prawosławie (1054 rok) i kościoły protestanckie (1517 rok). Czy Jezus Chrystus nie wzywa nas do tego, byśmy chcieli nie tylko przeżyć, ale – w takiej mierze, w jakiej to jest możliwe – również przygotować wspólny obchód 1050-lecia tamtego wydarzenia? Czy możemy śpiewać Bogu radosne Te Deum za wydarzenie chrztu inaczej, niż w postawie głębokiego pojednania?

5. Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia

Przeżywane przez nas uroczystości 1050. rocznicy Chrztu Polski łączą się w rozpoczynającym się roku liturgicznym z jeszcze jedną okolicznością. Jest nią Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia rozumiany jako objawienie się czynnej wiary, potwierdzonej na chrzcie świętym. „W tym Roku Świętym – pisze papież Franciszek –  będziemy mogli doświadczyć otwarcia serc na tych wszystkich, którzy żyją na najbardziej beznadziejnych peryferiach egzystencjalnych, które tak często świat stwarza w sposób dramatyczny. […] Otwórzmy nasze oczy, aby dostrzec biedę świata, rany tak wielu braci i sióstr pozbawionych godności. Poczujmy się sprowokowani, słysząc ich wołanie o pomoc. Niech nasze ręce ścisną ich ręce, przygarnijmy ich do siebie, aby poczuli ciepło naszej obecności, przyjaźni i braterstwa. Niech ich krzyk stanie się naszym, tak byśmy razem złamali barierę obojętności, która często króluje w sposób władczy, aby ukryć hipokryzję i egoizm”. (Bulla „Misericordiae vultus” 11.04.2015)Ojciec Święty polecił, by Nadzwyczajny Jubileusz Miłosierdzia rozpoczął się 8 grudnia br., w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, a zakończył 20 listopada 2016 roku w uroczystość Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.W tym czasie połączymy intencje Ojca Świętego z ogólnopolskim aktem przyjęcia królowania Chrystusa i poddania się pod Jego Boską władzę. Uczynimy to w podkrakowskich Łagiewnikach 19 listopada 2016 roku, w przeddzień uroczystości Jezusa Chrystusa, Króla Wszechświata.

Zakończenie

Czeka nas zatem rok liturgiczny pełen duchowych wyzwań. Niech będzie on dla każdeji każdego z nas rokiem prawdziwie błogosławionym. Niech będzie czasem wdzięczności wobec Boga za wspaniałą, ponad tysiącletnią tradycję chrześcijańską naszego narodu; czasem odnowienia przymierza z miłosiernym Bogiem i poddania się powszechnemu panowaniu Chrystusa Króla Wszechświata. Niech stanie się okazją do pogłębienia synowskich więzi z Bogarodzicą, Matką Kościoła i naszą Matką. Niech będzie czasem radosnej nadziei dla młodych, którzy podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie spotkają się z Ojcem Świętym Franciszkiem.

Na błogosławiony czas odnowy naszej tożsamości chrzcielnej w Roku Jubileuszowym wszystkim ochrzczonym i przygotowującym się do chrztu z serca błogosławimy.

 Podpisali: Pasterze Kościoła katolickiego w Polsceobecni na 370. Zebraniu PlenarnymKonferencji Episkopatu Polski w Warszawiew dniu 6 października 2015 r.

 

 

Licznik

Liczba wyświetleń:
2849990

PAMIĘTAJMY O NASZYCH WIELKICH

100 rocznica urodzin św.Jana Pawła II

Beatyfikacja kard. Stefana Wyszyńskiego

Dzisiaj jest

wtorek,
19 marca 2024

(79. dzień roku)

Piesza Pielgrzymka Legnicka na Jasną Górę